Ursula von Pannwitz
Juliana was niet de eerste vrouw die een huwelijksaanzoek van prins Bernhard kreeg. Nog geen jaar voordat de verbintenis tussen de prinses en de Duitse prins bekend zou worden liet hij zijn oog vallen op de mooie en vooral heel rijke Ursula von Pannwitz. Door haar afwijzing kreeg Juliana – en daarmee Nederland – een prinselijke bruidegom.
==
Villa de Hartekamp heeft onlangs een metamorfose ondergaan. De blauwgrijze kleur van de muren maakte plaats voor okergeel waarmee de prachtige buitenplaats in Heemstede haar originele kleur terugkrijgt. Maar daarmee is nog niet alle luister hersteld die er ooit in de villa moet zijn geweest. In de jaren dertig van de vorige eeuw was de villa het trefpunt van de internationale jetset.
De Hartekamp werd toen bewoond door Catalina von Pannwitz-Roth en haar beeldschone dochter Ursula. Catalina’s echtgenoot Walter was een van de adviseurs van de Duitse keizer geweest en na zijn dood, in 1920, streken zijn weduwe Catalina en haar dochter in Nederland neer, waar dan ook keizer Willem II in ballingschap woont. Niet alleen haar schoonheid zorgt ervoor dat Ursula vele bewonderaars heeft, maar ook het feit dat ze de enige erfgename is van een enorm kapitaal, dat voornamelijk is verdiend in de vleesindustrie in Zuid-Amerika.
Prinses Armgard en haar zoons komen vanaf eind jaren twintig, begin jaren dertig bij de familie von Pannwitz over de vloer. Bernhard was al snel verblind door de rijkdom en zette zijn zinnen op Ursula. Maar hij was niet de enige. Ook de zonen van de voormalige Duitse kroonprins hadden interesse. In hoeverre Ursula in is gegaan op de avances van Bernhard is niet bekend. In elk geval voelde hij zich zeker genoeg om haar in 1936 een huwelijksaanzoek te doen. Ursula wijst het af maar de twee houden contact. Bernhard blijft vaste gast op de Hartekamp en later brengt hij zelfs Juliana mee.
Met haar is de Prins der Nederlanden een van de eregasten op het huwelijk van Ursula. Ze trouwt, geheel tegen de verwachting in, niet met een Duitse prins maar met een Engelse aristocraat. Op 27 maart 1940 treedt ze in Bennebroek in het huwelijk met John Buxton Pelham, graaf van Chichester, die als persattaché op de Britse ambassade werkt. Heel lang heeft Ursula niet van haar huwelijksgeluk kunnen genieten. Vier jaar na haar bruiloft komt haar echtgenoot om op het slagveld. Ursula is dan hoogzwanger. Twee maanden na de dood van zijn vader komt John Nicholas Pelham, de nieuwe graaf van Chichester ter wereld. Ursula staat alleen voor de opvoeding van hem en haar dochtertje, dat haar vader nog wel heeft meegemaakt.
Haar moeder Catalina, die van Joodse komaf is, heeft de oorlog overleefd dankzij een bijzondere deal met rijksmaarschalk Hermann Göring, die een deel van haar schilderijen koopt en haar toestemming geeft naar Zwitserland te verhuizen. Vanuit Zwitserland verhuist Catalina vervolgens naar Argentinië, waar ze de rest van haar leven zal doorbrengen.
Ursula brengt ook de laatste jaren van haar leven door in Buenos Aires, waar ze nog regelmatig bezoek krijgt van Bernhard. In 1957 trouwt ze opnieuw. Het huwelijk met Ralph Gunning duurt slechts veertien jaar; in 1971 wordt de echtscheiding uitgesproken. Ursula sterft in 1989.
In 2009 probeert Ursula’s dochter, lady Georgiana Pelham (1942), de schilderijen die door haar grootmoeder aan Hermann Göring werden verkocht van de Nederlandse staat terug te krijgen. Het verzoek wordt afgewezen. De kunstwerken hangen in het Bonnefantenmuseum in Maastricht en het Mauritshuis in Den Haag.